Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1452 στην πόλη Αντσιάνο, κοντά στο Βίντσι της Ιταλίας. Ήταν ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας, μηχανικός, εφευρέτης, μουσικός, ανατόμος, γεωμέτρης και επιστήμονας, και αποτελεί την προσωποποίηση του Αναγεννησιακού ανθρώπου (Homo Universalis). Το πλήρες όνομα του ήταν Leonardo di ser Piero da Vinci. Ο πατέρας του, Ser Piero, ήταν συμβολαιογράφος, ενώ η μητέρα του ήταν μια απλή χωρική με το όνομα Κατερίνα. Ο Λεονάρντο γεννήθηκε εκτός γάμου, ωστόσο μεγάλωσε στο σπίτι του πατέρα του στην Φλωρεντία σαν νόμιμος γιος και έλαβε τη βασική μόρφωση. Λέγεται ότι διέθετε εκπληκτική φυσική ομορφιά.
Ο Λεονάρντο από μικρή ηλικία έδειξε δείγματα της ευφυΐας και του καλλιτεχνικού του ταλέντου. Έτσι, σε ηλικία 14 ετών στάλθηκε στο εργαστήριο του ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερόκιο, όπου παρέμεινε έως το 1480.
Ως πρώτος πίνακας του Λεονάρντο ντα Βίντσι θεωρείται η Παναγία με το Γαρύφαλλο, που σήμερα βρίσκεται στην παλαιά πινακοθήκη του Μονάχου.
Το 1482 μετακομίζει στο Μιλάνο επιχειρώντας ένα νέο ξεκίνημα ως καλλιτέχνης. Μια αδελφότητα φραγκισκανών μοναχών ανέθεσαν την πρώτη παραγγελία στον Λεονάρντο, σε συνεργασία με δύο ακόμη ζωγράφους: πρόκειται για ένα σημαντικό έργο που αφορά την γιορτή της Άμωμης Σύλληψης. Το 1487-1490 έγινε μέλος στην αυλή του ηγεμόνα του Μιλάνου, όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως μηχανικός, ζωγράφος και γλύπτης. Τότε καθιερώθηκε ως προσωπογράφος. Την ίδια εποχή δούλεψε ως σύμβουλος αρχιτέκτονας στον καθεδρικό ναό στο Μιλάνο, ενώ το 1495-1498, μετά από παραγγελία του Λουδοβίκου Σφόρτσα, ζωγράφισε τον Μυστικό Δείπνο στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντε λε Γκράτσιε.
Το Μάρτιο του επόμενου χρόνου επιστρέφει πάλι στην Φλωρεντία, όπου ο Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο του ανέθεσε να ζωγραφίσει το πορτρέτο της Τζοκόντα ή αλλιώς Μόνα Λίζα. Ο πίνακας αυτός θεωρείται το γνωστότερο έργο του Ντα Βίντσι και είναι από τους διασημότερους στον κόσμο, ιδιαίτερα μετά την κλοπή του από το Λούβρο το 1911 και τη μυστηριώδη εύρεσή του στη Φλωρεντία το 1913. Ο ντα Βίντσι δεν παρέδωσε ποτέ το έργο του στον παραγγελιοδότη του, πιθανόν λόγω ενός άλλου έργου που του ανατέθηκε, της τοιχογραφίας της Μάχης του Ανγκιάρι (1440) για την αίθουσα συνεδριάσεων του Παλάτσο Βέκιο.
Στο ευρύ κοινό είναι γνωστός ως ζωγράφος λόγω των πινάκων του, ωστόσο η επιστημονική του ευφυΐα εκτεινόταν σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης γνώσης και τέχνης, όπως αποδεικνύουν και οι ποικίλοι πειραματισμοί του. Για παράδειγμα, ο Ντα Βίντσι αγαπούσε το νερό και σχεδίασε πλωτά χιονοπέδιλα, αναπνευστική συσκευή για υποβρύχια εξερεύνηση, ένα σωσίβιο και μία καταδυτική καμπάνα, ώστε να μπορεί κάποιος να καταφέρει πλήγμα στα ύφαλα πλοίου, σε περίπτωση πολέμου. Σχεδίαζε πτητικές μηχανές, ασχολήθηκε λεπτομερώς με τη φυσιολογία και την ανατομία του ανθρώπινου σώματος, ενώ μελέτησε τα φαινόμενα της ανάκλασης και τη διάθλασης του φωτός, καθώς μάλιστα ενδιαφερόταν για τη φύση του φωτός και της σκιάς. Πρόκειται για έναν πανεπιστήμονα, ο οποίος ασχολήθηκε με κάθε τομέα σχεδόν του επιστητού και φρόντισε να κρατά σημειώσεις που αφορούσαν όχι μόνο το έργο αλλά και τις ιδέες και τις σκέψεις του. Είναι λοιπόν δικαιολογημένο που συχνά γίνεται λόγος για το φαινόμενο Ντα Βίντσι, για έναν άνθρωπο εξαιρετικά ευφυή και χαρισματικό.
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι πέθανε στις 2 Μαΐου 1519 στο Αμπουάζ της Γαλλία.
https://www.sansimera.gr/biographies/153
https://www.britannica.com/biography/Leonardo-da-Vinci/Last-Supper
https://www.lifo.gr/san-simera/20-leptomereies-apo-ti-zoi-toy-polymihanoy-leonarnto-nta-bintsi
Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004.