Το Άργος, αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές πόλεις της Ελλάδας, καθώς είναι η αρχαιότερη κατοικημένη πόλη που κατοικείται μέχρι και σήμερα χωρίς διακοπές. Φυσικά αυτό σημαίνει πως έχουν περάσει σπουδαία ιστορικά πρόσωπα ενώ κάποια από αυτά έχτισαν τα αρχοντικά τους στην πόλη αυτή. Δυστυχώς όμως ελάχιστες από αυτές τις οικίες έχουν ανοικοδομηθεί, αναστηλωθεί ή αναπαλαιωθεί και οι περισσότερες δεν έχουν λάβει την προστασία και τη συντήρηση που τους αξίζει. Ας γνωρίσουμε κάποιες από αυτές:
1) Αρχοντικό του Δημητρίου Τσώκρη
Είναι μία διώροφη πετρόκτιστη οικία του 1829 στην οδό Καραντζά 6, από τα παλαιότερα νεοκλασικά του Άργους. Εσωτερικά το πλακόστρωτο δάπεδο διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση, όπως και η ξύλινη σκάλα με το λαμπερό σφυρήλατο καγκελάκι. Ο πρώτος όροφος είναι κλειστός και δεν προσφέρεται στον επισκέπτη. Εκεί βρίσκονται έπιπλα του 19ου αιώνα (πιθανότατα τα αρχικά), η σέλα του αλόγου του Όθωνα και το γραφείο του Καποδίστρια, τον οποίο φιλοξενούσε ο Τσώκρης. Ο Δημήτριος Τσόκρης υπήρξε πολεμιστής στην Επανάσταση και μάλιστα διετέλεσε στρατηγός της Αργοναυπλίας. Πριν την Επανάσταση ταξίδεψε στη Σμύρνη, στην Κωνσταντινούπολη και στη Ρωσία όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο και απέκτησε μεγάλη περιουσία.
2) Οικία Σπυρίδωνος Τρικούπη
Το κτίριο αυτό βρίσκεται στην οδό Δαναού, κτίστηκε το 1830 και στο σπίτι αυτό θεωρείται πως γεννήθηκε ο Χαρίλαος Τρικούπης, στο Άργος (το 1832). Το σπίτι του Σπυρίδωνος Τρικούπη, πατέρα του Χαρίλαου, πωλήθηκε το 1847 στον Π.Α. Κυπαρίσση και μεταπωλήθηκε στον εφέτη Νικ. Οικονόμου .Το 1985, οι κληρονόμοι Οικονόμου, μεταβίβασαν όλη την ιδιοκτησία έναντι 49,5 εκατομμυρίων στην Αγροτική Τράπεζα, που έδειξε πλήρη αδιαφορία για το κτίριο που σήμερα κινδυνεύει από ολική κατάρρευση. Ήδη τμήμα του ανατολικού εξώστη έχει καταρρεύσει από το 2003 και στην διώροφη ερειπωμένη κατοικία βρίσκουν καταφύγιο τοξικομανείς και άστεγοι άνθρωποι.
Πρόκειται για κτίριο καθαρά νεοκλασικό, με συμμετρία στις όψεις. Έχει περίτεχνα μαρμάρινα και άλλα αρχιτεκτονικά στοιχεία και μέλη με μορφολογικό ενδιαφέρον. Το σπίτι θεμελιώνεται με το θολόσκεπο υπόγειο, ενώ οι εξωτερικοί του τοίχοι είναι πέτρινοι. Η ξύλινη σκεπή εδράζεται στο δεύτερο όροφο. Ο ημιυπαίθριος χώρος είναι πέτρινος στους εξωτερικούς του τοίχους, ενώ η βατή οροφή του και το δάπεδο υπήρξαν στο πρωτότυπο ξύλινα, επιστρωμένα όμως με κεραμικά πλακάκια. Στο εσωτερικό είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές οι τοιχογραφίες που σώζονται σε κάποιες από τις οροφές και στους τοίχους των διαδρόμων με κυρίαρχα τα φυτικά θέματα.
υτοποίησης του σπιτιού με αποτέλεσμα να μην έχει συντηρηθεί καθόλου.
3) Οικία Μαρίκου
Πρόκειται για αξιόλογο δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής του Άργους στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 31. Τα κιγκλιδώματα του εξώστη είναι από σφυρηλατημένο σίδερο και διαθέτει στηρίγματα από γλυπτό μάρμαρο. Χτίστηκε το 1912 ενώ το 1977 αναπαλαιώθηκε από τους ιδιοκτήτες του.
4) Οικία Γκόρντον
Είναι διώροφο πετρόκτιστο κτίσμα, χτισμένο το 1829, στην οδό Γόρδωνος 14 με κεραμοσκεπή και ταμπλαδωτά παράθυρα. Το εσωτερικό του διακοσμούνταν από τοιχογραφίες. Η αρχιτεκτονική του είναι λιτή, χωρίς εντυπωσιακά διακοσμητικά στοιχεία, αλλά με εντυπωσιακό τον όγκο του. Από τα λίγα αναπαλαιωμένα και καλά διατηρημένα κτίρια του Άργους ανήκε στον φιλέλληνα στρατηγό Θωμά Γκόρντον.
5)Οικία Μπόμπου
Η οικία Θ. Μπόμπου στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 22 στο Άργος χτίστηκε περίπου το 1880 και χαρακτηρίζεται από συμμετρία και ευρυθμία. Αποτελεί αντιπροσωπευτική μορφή νεοκλασικής αρχιτεκτονικής με χαρακτηριστική την αρμονική εναλλαγή πλήρων και κενών επιφανειών της όψης του. Εντυπωσιακή είναι η τριγωνική μετόπη, σε απομίμηση του αρχαίου αετώματος, η οποία φέρει στο κέντρο γλυπτό γυναικείο κεφάλι.
6)Οικία Κόλλια
Αντιπροσωπευτικό δείγμα νεοκλασικής αστικής κατοικίας, με αξιόλογα μορφολογικά στοιχεία. Αποτελείται από ημιυπόγειο και υπερυψωμένο ισόγειο. Κτίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα και βρίσκεται στην οδό Περούκα 22.
7) Oικία Καλλέργη
Ένα διώροφο κτίριο, επιβλητικό και μεγαλοπρεπές. Κτίστηκε το 1830 από τον Δημήτριο Καλλέργη στην οδό Βασιλίσσης Όλγας 2 για κατοικία. Είχε δεξαμενή νερού, οικήματα για τους φύλακες και το υπηρετικό προσωπικό, στάβλους και στην ανατολική άκρη ένα εκκλησάκι του Αγ. Δημητρίου. Στην μεγάλη αίθουσα του πρώτου ορόφου φιλοξενούνται σήμερα ρωμαϊκές αρχαιότητες. Μετά τον θάνατο του γιου του Εμμανουήλ (1909) το κτίσμα παραδίδεται στη φθορά του χρόνου. Αργότερα κατοικήθηκε από Μικρασιάτες πρόσφυγες (μετά το 1922) και από Ελληνορώσους το 1939- 1940 για αρκετά χρόνια. Το 1932 το οίκημα δωρίζεται από τους κληρονόμους των Καλλέργηδων, Ιωάννα Καλλέργη και το γιο της Λέοντα, αλλά δεν αξιοποιήθηκε αμέσως. Το 1955 ο Δήμος δέχεται να παραχωρήσει το Καλλέργειο στο κράτος για την ίδρυση μουσείου την οποία αναλαμβάνει η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών. Με έξοδα του Γαλλικού κράτους και με σχέδια του αρχιτέκτονα ρωσικής καταγωγής, Φομίν κτίζεται η νέα πτέρυγα ανατολικά του Καλλέργειου. Το μουσείο εγκαινιάστηκε τον Ιούλιο του 1957 και η νέα πτέρυγα τον Ιούνιο του 1961.
ΠΗΓΕΣ: