Είναι γνωστό από την εποχή της αρχαιότητας πως οι γυναίκες έφεραν τον τίτλο του κατώτερο φύλου. Ωστόσο κοιτώντας πίσω καταλαβαίνουμε πως η αξία των γυναικών ήταν μεγαλύτερη από όσο πίστευαν όχι μόνο οι άντρες αλλά και οι ίδιες. Οι γυναίκες καταδικάζονταν στο να ζήσουν μια ζωή βάση των προτύπων της τότε εποχή με αποτέλεσμα όσες γυναίκες είχαν όνειρα και φιλοδοξίες να προβάλλονται στην κοινωνία ως αλλοπαρμένες και ονειροπόλες. Ωστόσο ρίχνοντας μια ματιά στο χθες μπορούμε να αντιληφθούμε και μόνοι μας πως οι γυναίκες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο παρελθόν.
Βασικό παράδειγμα αποτελεί η Ασπασία η οποία έμεινε στην ιστορία ως η σύντροφος του Περικλή αλλά και ως η πιο μορφωμένη γυναίκα στην αρχαία Αθήνα. Η Ασπασία μόλις στην ηλικία των 20 χρονών αποφάσισε να διδάξει φιλοσοφία. Η πράξη της αυτή δημιούργησε αμέτρητες αντιδράσεις. Όχι όμως τόσες αντιδράσεις όσες δημιούργησε ο δεσμός της με τον Περικλή ο οποίος δεν την έβλεπε μόνο σαν σύντροφο αλλά και σαν έναν σύμβουλο στα πολιτικά ζητήματα.
Ακόμα μια γυναίκα η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ιστορία του γυναικείου φύλου αποτελεί η Μαρία Κιουρί. Η Μαρία Κιουρί υπήρξε λαμπρή φυσικός και χημικός η οποία ρίσκαρε μέχρι και την προσωπική της ελευθερία εις το όνομα της επιστήμης καθώς το πανεπιστήμιο στο οποίο φοιτούσε ήταν παράνομο. Η Μαρία Κιουρί επίσης υπήρξε η πρώτη γυναίκα που πήρε Νόμπελ.
Η ιδέα για τον εορτασμό της ημέρας της γυναίκας προέκυψε κατά τη μετάβαση στον 20ό αιώνα που σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο καθώς ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» . Οι γυναίκες αυτές δεν υστέρησαν σε πράξεις ηρωισμού από τους επαναστάτες άντρες, παρ’ όλο το ανδροκρατικό πνεύμα κείνης της εποχής, ενώ τις πρωτοβουλίες τους και την αυτοθυσία τους βοήθησαν ενεργά να επικρατήσουν οι αρχές της Επανάστασης του 1789.
Αλλά και στην Ελληνική Επανάσταση δεν έλλειψαν τα παραδείγματα. Γνωστές και άγνωστες γυναίκες, που έδωσαν ακόμα και την ζωή τους για την ελευθερία. Ελληνίδες, οι οποίες αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού, αλλά και γυναίκες, που διέθεσαν την περιουσία τους στον αγώνα και πέθαναν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στον τομέα της υφαντουργίας κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.
Οι γυναίκες των παραπάνω παραδειγμάτων όπως και αμέτρητες άλλες απέδειξαν ότι η παρουσία της γυναίκας είναι εξίσου απαραίτητη με εκείνη των ανδρών για την πρόοδο και την ευημερία του ανθρώπου στη μακραίωνη ιστορία του. Ωστόσο, κάθε 8 Μαρτίου μπορούμε όλοι να τιμούμε την αξία τους, καθώς αυτή η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.
https://tvxs.gr/istoria/san-simera-istoria/pagkosmia-imera-tis-gynaikas-i-istoria-tis-8is-martioy/